25 – 26 Nisan tarihlerinde Trabzon Hacker Space olarak düzenlediğimiz Kodla etkinliğinin ardından edindiğim izlenimleri paylaşmak istiyorum. Aslında yazıya başlarken detaylı bir şekilde yazacaktım vazgeçtim, önemli gördüğüm başlıkları yazacağım.
Öncelikle etkinlik fikrini ortaya atan Ümit Dincel, etkinliğin adını koyan Mehmet Bora Ezer‘ e ekstra teşekkürlerimizi sunalım. Fikrin ortaya atılması ve planlanması bir buçuk ay gibi kısa bir sürede oldu ki, organizasyonun tamamı son 2 haftada planlandı, buna sponsor bulmakta dahil.
Elini taşını altına ilk önce Emre Efendioğlu koydu ve başlangıcı katılımcıların uçak biletlerini alarak yaptı. Sonrasında KTÜ Elektrik Elektronik Kulübü etkinliğin yapılacağı salonu ayarladı. Burada ki süreci de Gürkan Yarar ve Erol Balaban yönetti.
Etkinliği Elektrik Elektronik Kulübü düzenledi ve bilgisayar mühendisliği bölümünden katılım çok çok azdı. Bu durum bence ilgililer tarafından kesinlikle araştırılmalı. Yada boş verin, o kadar yoğun işin arasında bir de bunları mı düşüneceksiniz.
Benim etkinlikten önce dile getirdiğim tek korkum konuşmacıların cana yakın olmamaları durumuydu çünkü karşımda ki insanın güzelliğinden beslenen bir yapım var. Allah’ tan tam tersi çıktı, eğer ortada başarılı bir etkinlik varsa bunun en büyük sebebi katılımcıların inanılmaz sıcak ve samimi olmalarıydı. Aralarda katılımcılarla sohbet muhabbet öyle hararetli ve içtendi ki zaman zaman adamları ayıramadık ki sunum başlasın :)
Etkinliğe konuşmacı davet etmek, onların ihtiyaçlarını karşılayacak kaynak bulmak, konaklamaları, yemesi içmesi, gelmelerini gitmelerini organize etmek dışarından bakınca bir etkinliğin en zor kısmı gibi görünüyor fakat biz işin bu kısımlarını çok güzel hallettik. Her ne hikmetse üniversitenin kapısından girmek bizi çok daha fazla zorladı. Detaya girmek istemiyorum, bu paragraf burada dursun istedim.
Katılımcıların ve konuşmacıların büyük keyif aldığı bir etkinlik oldu. (Bunu bire bir yaptığım sohbetlerin sonucu olarak yazıyorum.) Herkesi memnun etmek elbette mümkün değil fakat bunu sağlayabilmek için elimizden geleni yaptığımıza inanıyorum.
Haaaaaa şunu da belirtmem gerekiyor, bilmişlik yapıp yav “kaydetmek için bir kamera bulamadınız mı?” diye soran arkadaş senide unutmadım. O işler oturduğun yerden hayal kurarak, konuşarak olmuyor, mesela pizzalar masaya gökten inmedi. (Bu sözüm normal katılımcılara değil elbette.)
Okulda bizimle ilgilenen tek insan, Sayın Doç. Dr. İsmail Kaya hocamızdı. En kritik teknik problemleri sağ olsun bir çok kez uğraşarak halletti. Kendisine saygılarımızı ve sevgilerimizi sunuyoruz. Yaşasın iyi insanlar.
Ben şahsım adına Bora’ ya özellikle teşekkür ediyorum. Büyük bir sabırla ve istekle kalitesini konuşturup çoğu şeyi halletti ve kesinlikle olayın kahramanı Bora kardeşimdi. Bu devirde sorumluluğunun farkında olan çok fazla insan yok, belkide vardır da bana rastlamamıştır.
Gelen misafirleri yönlendiren, çay – çorba servisi yapan, aslında görünen görünmeyen tüm işleri yapan kardeşlerim sizi seviyorum biliyorsunuz, hepinize çok teşekkürler. Yüzünüz hayat boyunca inşallah hep güler.
Gülmek dedim de, gülmek iyidir.
Bu yaşıma kadar babamdan bile para istememiştim ki sponsorluk ve orgranizasyon için 4 kıymetli abim – kardeşimle görüştüm, sağ olsunlar ikiletmeden maddi – manevi desteklerini verdiler. İsim yazmıyorum kendilerini biliyorlar, hepinizi seviyorum, çok teşekkürler.
Bol teşekkürlü bir yazı oldu :) İnşallah kimseyi unutmamışımdır, ayrıntılar aklıma geldikçe yazıyı güncellerim.
Birde KTÜ’ de yazılım mühendisliği bölümü açılmış, ben yeni duydum ve mutlu oldum. Bölüm Trabzon’ un Of ilçesinde, evet meşhur olan Of :) oradan da etkinliğin 2 gününe de katılan arkadaşlar oldu, ayaklarına sağlık.
Konuyla alakasız gibi ama şu vurguyu yapmakta fayda görüyorum, Trabzon HackerSpace’ in bir sahibi, belirli bir yeri yok. Facebook sayfasından organize oluyoruz. Anlatmak istediğiniz bir konu olabilir, bir etkinlik düzenlemek isteyebilirsiniz, bir fikriniz vardır bla bla her türlü şekilde katkıda bulunabilirsiniz, topluluğa katılabilirsiniz.
Özetle, Trabzon ve KTÜ adına bence son derece faydalı bir etkinlik oldu. Umarım bunu gelenekselleştirmeyi başarıp, uzun yıllar devam ettirebiliriz.
Şimdi sizi cep telefonumla çektiğim fotoğraflarla baş başa bırakıyorum :)
Arkadaşların çektiği fotoğraflar;
