Son günlerin en bol reytingli programı şüphesiz Yemekteyiz adındaki yarışma programı. Dikkat ettiyseniz reyting canavarı Acun abi bile neredeyse bu programın gölgesinde kaldı. Kabul ediyorumki orjinal bir fikir, ama eksikleri var daha doğrusu bizim sosyo piskolojik durumumuzdan dolayı eksikleri var. Nihayet insanlara dizilerden bıkkınlık gelmişti, herkes farklı şeyler istiyordu ki bu program imdata yetişti. İlk önceleri İstanbul’ da ki insanlarla yapılan program, aldığı reytingden dolayı tüm ülkeye yayılmaya başladı ve ilk durak Adana oldu. Bana göre programdaki en büyük eksiklik birinciyi direk yarışmacıların seçmesi. Kimse yemek yemiyor kıl, tüy ve benzeri materyalleri yemeklerin içinde arıyor ki puan kırayım ortamı gereyim, bir kısımda şöyle bir yol izliyorki gülmekten yarılıyorum. Ben et yemem, tavuk yemem, tuzu fazla, tuzu az, pişmemiş, çok pişmiş, ben marul sevmem, ben soğan yemem vb.. Ulan açmı geziyorsun sen ! Madem rakibine puan vermeyeceksin verme, niye kendini yanlış yollara itiyorsun. Daha sonra izleyip demiyormusun ya ne abartmışım. Neyse uzatırda uzatırım, geleyim benim konuma.
Şuanda yayınlanan Adana bölümündeki küçük kız resmen ortalığı kırıp geçiriyor. Bu kadar ukâla bukadar terbiyesiz, saygısız, düzeysiz, otistik, boş, kendini birşey sanan insan evladını ömrüm hayatım boyunca görmemiştim, sayesinde görmüş oldum. Hiç bir şey yemediğini söyleyen yukarıda bahsettiğim insanlardan biri. Kendini beğenmemek üzerine şartlamış bir vatandaş, bunun yanı sıra ciddi anlamda da saygısızlık makinası. Diğer yarışmacılarda nasıl bir sabır şok oluyorum. Gerçi bu noktada programın formatının gittiği yeride görebiliyoruz, bu tarz insanları seçip ortamı gerip reytingi yükseltmek üzerine kurulmuş bir yapı söz konusu, yoksa bu kızın elemeleri geçmesi söz konusu bile olamazdı. İlerleyen günlerde muhtemelen daha beterlerini göreceğiz. İnşallah Trabzon ayağında bu tarz bir insan çıkıp, bizi rezil etmez.
Birde beğenilmeyen onca yemeğin çöpe gitmesi insanın canını sıkıyor. Yemekler yapılıyor ediliyor okadar uğraşılıyor ama rekabetden dolayı yemek sevilsede yenmiyor. Dünyanın ve ülkemizin durumu ortada, bence bu noktada biraz daha ayar verilmesi gerekiyor. Kötü yemek olmaz ! Sanki gerçek hayatta bir lokantaya gittiğimizde hoşumuza gitmeyen yemeği yemiyoruz, öylede bir yiyoruzki hımmm hımm afiyetle. Sonunda buraya bir daha gelmem yemeklerin tadı hiç güzel değildi diyoruz, ama yiyoruz. Aynı şey misafirliğe gittiğimizde de geçerli.