Öncelikle bilmeyenler için varikosel nedir ? Burada gayet güzel bir şekilde rahatsızlığın tanımı ve diğer bilgiler verilmiş. Varikoselle ilgili bir çok bilgiye ufak bir araştırma yaparak ulaşmanız mümkün ben bu yazımda 3 gün önce geçirdiğim bu operasyonun süreciyle ilgili bilgi verip kafanızda soru işaretlerinin kalmamasını sağlamak istiyorum. Bunu yapmamın sebebide 2 sene ben bekledim siz beklemeyin diye…
Eğer benim gibi hastaneden doktordan korkan biriyseniz doktorunuzun size direk, “küçük bir operasyon” diyerek anlatmaya başladığı bu rahatsızlığın, sadece ve sadece ameliyat ile düzeleceğini öğrenmeniz biraz can sıkıcı oluyor. Bu noktada insan direk doğadan medet umup çeşitli karışımlar, ballar, arı sütleri ve kallavi şeylere başvuruyor, fakat aradan haftalar aylar yıllar geçmesine rağmen istenilen sonuç bir türlü alınamıyor ve o istenmeyen gün gelip çatıyor.
Şunu direk yazmam gerekiyor, korkulacak hiç ama hiç bir şey yok. Hissettiğiniz tek acı, kolunuza takılan serum ve diğer iğnemsi şeylerin vücudunuza kolay bir şekilde enjekte edilmesini sağlayan zavazingonun takılması. O da sadece bir kılın kopmasından az ama daha fazla değil. Bundan sonra enfeksiyon kapmamanız için bir ilaç veriliyor ve 10 dakika kadar bekletiliyorsunuz. Tabi burada şunu söylemek gerekiyor, ameliyat gününden önceki gün gece 12 den sonra hiç bir şey yememeniz ve kullanıyorsanız sigara içki kullanmamanız gerekiyor. Çoraplarınız, iç çamaşırlarınızla kalıyor ve üzerine bir şey veriyorlar onu giyiyorsunuz. Ameliyat haneye girdiğinizde ufak bir gerginlik oluyor ve sonrasında birazcık üşüyorsunuz. Malum soğuk bir mekan. Sonrasında yeşil örtünün üzerine yatıyorsunuz ve kollarınızı iki kenara açarak sizi oraya sabitliyorlar sonrasında vücudunuza bir kaç tane adını bilmediğim şeylerden bağlıyorlar. Aradan 5-10 dakika geçiyor ve sizi bekleme moduna alacak olan anestezist abi geliyor. Naber, nasılsın heyecan var mı diye konuşmaya başlıyor. Titrek bir sesle iyi baba seni sormalı diyoruz ve ardından altın bir cevap geliyor, hafiften uykunuz gelecek, evet baba geliyor, oda size gelmemesi lazım çünkü bir şey yapmıyorum diyor ve gerisi yok…………… Kalktığınızda her şey olmuş bitmiş oluyor. Uyanmaya başladığınızda insanların seslerini duyduğunuz halde gözlerinizi açamamak çok eğlenceli bir durum, saniyeler ilerledikçe gözleriniz açılıyor görüyorsunuz tekrar kararıyor ortalık, gücünüz kuvvetiniz yerinde gibi ama kol kanat kalkmıyor. Az daha ilerledikçe gözlerinizi açıyorsunuz bu sefer başınız dönüyor ve yine gözleriniz kararıyor ve 10-15 dakika sonra fonksiyonlarınız düzgün bir şekilde çalışmaya başlıyor. Hemşire gözetiminde 2 saat kadar kalıyorsunuz buda 2 serumun bitmesine tekabül ediyor. Sonrasında tuvaletiniz gelirse tuvalete gidiyorsunuz ve taburcu oluyorsunuz. Bu sırada yürürken çok ciddi bir ağrı sancı yada benzeri bir problem olmuyor. Tuvaletinizi yaparken de en ufak bir problem olmuyor. Gerçi bu durum hastadan hastaya değişiyormuş. Özellikle yataktan ilk kalkma anında baş dönmesi oluyormuş birde ilk tuvalete gitme anında ciddi bir baş dönmesi oluyormuş. Bu sebeplerden dolayı yanınızda kesinlikle birinin olması gerekiyor. Hepsi bu kadar, ne korktuğunuza değiyor nede ertelemenize..
Ameliyat yerini kendiniz pansuman ediyorsunuz ve 1 hafta sonra doktorunuza gidip dikişlerinizi kontrol ettiriyorsunuz, henüz gitmediğimden bu süreci bende bilmiyorum. Narkozun etkisinden midir nedir bilmiyorum, sanki birinden dayak yemiş gibi bir haliniz oluyor. İyi bir masaj istiyor insanın canı :) Uyurken sağa sola dönüşlerde ciddi bir ağrı yada benzeri bir şey olmadığından güzelcene uyuyabiliyorsunuz. Doktor 3 gün istirahat etmemi söyledi ve bugün 3. gün, kendimi gayet iyi hissediyorum, inceden bir sıkıntı var ama o kadar da olsun diyorum. Yarın Allah izin ederse iş başı yapacağım.
Ameliyattan tam 1 hafta sonra hem kontrole hemde dikişleri aldırmaya gittik. İnsan ister istemez stres oluyor, acaba dikişler alınırken acıyacak mı, doktor ne diyecek vs.. Dikişler alınırken hiç acımıyor desem yalan olur, acıyor desem de yalan olur, ikisinin arasında bir durum. Kanama filan olmuyor ve dikişler alındıktan sonra yürümeniz filanda düzeliyor, demek ki oradaki iplerin gerilmesi yürümemizi engelliyormuş diyoruz. Doktorum bana futbol bile oynayabilirsin geçmiş olsun dedi ve vitaminler bittikten sonra tekrar kontrole gelmemi söyledi. Unutmadan bisiklette süre bilirmişim :) Ameliyat olduğunuz günden itibaren her sabah yataktan kalktığınızda biraz daha iyileştiğinizi hissedebiliyorsunuz, bu gerçekten çok güzel bir his :) Ameliyattan buyana 9 gün geçti ve her şey yolunda en ufak bir ağrı sızı bulunmuyor. Tekrar yazıyorum korkulacak hiç bir şey yok, bu ufak operasyonun sürekli kafanızı meşgul etmesine kesinlikle izin vermeyin !
Özetlemem gerekirse çok basit bir ameliyat, zaten 10 ila 15 dakika arasında sürmesi bunun en büyük göstergesi. Siz siz olun cesaretinizi toplayıp bir çırpıda kararınızı verip bu sıkıntıdan kurtulun. Korkulacak hiç bir şeyi yok, ne öncesinde nede sonrasında.. Allah herkesin şifasını versin, hayattaki en önemli şeyin sağlık olduğunu da bir kez daha hatırlatarak yazıma son veriyorum..
